Çalıştay Sonuç Raporu: Kimlik Gelişiminde Din ve Ana Dil Eğitiminin Önemi

WISE Enstitüsü, 27-29 Haziran 2024 tarihleri arasında Chestnut Retreat Center’da “Kimlik Gelişiminde Din ve Ana Dil Eğitiminin Önemi” konulu bir çalıştay gerçekleştirdi.

... 2

Küreselleşen dünyamızda, göç olgusu demografik ve sosyo-kültürel açıdan önemli değişimlere yol açmaktadır. Pek çok insan, geçim kaygısı veya yaşadıkları ülkelerdeki sorunlar nedeniyle doğdukları yerlerden ayrılarak farklı din ve kültürel ortamlarda yaşamaktadır. Güçlü toplumlar, farklı unsurları kendilerine entegre etme eğilimindedir. Ancak, bazı küçük gruplar, büyük toplumlar içinde kapalı devre yaşayabilmektedir. İdeal olan ise her kültürün kendi değerleriyle yaşaması ve insanların yaşadıkları topluma entegre olmasıdır.

Farklı kültürler bir araya geldiğinde, iki temel kavram ortaya çıkar: Asimilasyon ve entegrasyon. Asimilasyon, bireyin kendi kültürünü terk ederek başka bir kültürü tamamen benimsemesi sürecidir. Entegrasyon ise, bireyin kendi kültürel değerlerini koruyarak başka bir kültüre uyum sağlamasıdır.

Asimilasyon olmadan sağlıklı entegrasyon gerçekleştirmek için, farklı kültürel geçmişlere sahip insanların kendi dinlerini özgürce yaşamaları ve dillerini rahatça koruyup geliştirmeleri, bu değerleri sonraki nesillere aktarmaları hayati bir öneme sahiptir. Dünyanın giderek daha geçirgen hale gelen sınırları, farklı kültürlerde yetişmiş insanların bir arada yaşadığı toplumları neredeyse her ülkenin gerçeği haline getirmiştir. Bu toplumlarda, kültürel zenginliğin korunması ve zenginleştirilmesi daha da önemli bir mesele haline gelmiştir.

Din ve dil, kimlik belirleyicisi ve kültürel aktarım aracı olarak göçmenler için hayati önem taşımaktadır. Din, insanların hayatlarına anlam ve amaç veren, onlara kimlik kazandıran bir unsurdur. Dil ise, insanların birbirleriyle iletişim kurmasını ve kültürlerini aktarmasını sağlayan bir araçtır. Ayrıca dil, kimliğin inşasında en önemli unsurlardan biridir.

Bu nedenle, din ve dilin korunması ve geliştirilmesi, kültürel zenginliğin devamlılığı ve sağlıklı entegrasyon süreçlerinin gerçekleştirilmesi açısından büyük önem taşımaktadır.

WISE Enstitüsü, bu önemli konu üzerinde çalışma yapmak üzere değişik bilim alanlarından uzman ve araştırmacıları bir araya getirip bir çalıştay tertip etti. 27-29 Haziran 2024 tarihleri arasında Chestnut Retreat Center’da gerçekleştirilen “Kimlik Gelişiminde Din ve Ana Dil Eğitiminin Önemi” konulu çalıştayın sonuç bildirgesi aşağıda arzedilmektedir.

 

• Din Eğitimi Grubunun Sonuç Bildirgesi. 3
• Ana Dil Eğitimi Grubu Sonuç Bildirgesi. 7
• Kültür, Sanat ve Beşeri Bilimler Grubu Sonuç Bildirgesi. 8
• Psikoloji Grubu Sonuç Bildirgesi. 10
• Eğitim Teknolojileri Grubu Sonuç Bildirgesi. 14

   

   Din Eğitimi Grubunun Sonuç Bildirgesi

Giriş

Küreselleşen dünyamızda göç olgusu, demografik ve sosyo-kültürel açıdan önemli değişimlere yol açmaktadır. Günümüzde pek çok insan, geçim kaygısı veya yaşadıkları ülkelerdeki sorunlar nedeniyle doğdukları yerlerden ayrılarak farklı din ve kültürel ortamlarda yaşamaktadır. Güçlü toplumlar, farklı unsurları kendilerine entegre etme eğilimindedir. Ancak, bazı küçük gruplar, büyük toplumlar içinde kapalı devre yaşayabilmektedir. İdeal olan ise her kültürün kendi değerleriyle yaşaması ve insanların yaşadıkları topluma entegre olmasıdır.

Bu bağlamda, Din Eğitimi Grubu olarak gerçekleştirdiğimiz çalıştayda aşağıdaki konuları ele aldık ve tartıştık:

1.      Batı Konteksti ve Rehberlik Pratiklerimiz

2.     Başarılı Rehberlik Faaliyetleri

3.     Problem Tespiti

4.    Çözüm Önerileri

5.     Yeni Açılımlar

6.    Kaynak Tespiti

7.     Farklı Grupların Tecrübeleri

Batı Konteksti ve Rehberlik Pratiklerimiz

Amerikan ve Türkiye kültürleri arasındaki farklılıkları analiz ettik. Batı’da çevre üzerindeki kişisel kontrol, değişim/hareketlilik, zamanın önemi, eşitlik/denklik, bireysellik, rekabet ve serbest girişim gibi değerlere büyük önem verildiği; buna karşılık Türkiye’de kader inancı, geleneklere bağlılık, zamanın daha esnek algılanması, toplumsal hiyerarşi ve aile/grup ilişkilerinin ön planda olduğu gözlemlendi. Bu farkındalıklar, dini rehberlik sunarken göz önünde bulundurulması gereken önemli unsurlar olarak değerlendirildi.

Başarılı Rehberlik Faaliyetleri

Toplumumuzda halihazırda uygulanan ve faydalı bulunan rehberlik faaliyetlerini belirledik:

• Periodik Yayınlar: Çağlayan, Filozof, Nevbahar
• Atlasia Dergisi: https://atlasiakids.com/
• Noorever Youtube Kanalı
• Kurumsal Programlar: Din ve Kur’an Eğitimi Sorumlusu uygulaması (Her kültür merkezinde)
• Online Kaynaklar ve Eğitim Programları
• Ebeveyn ve Eğitimciler Yetiştirme Programları
• Hafta Sonu Okulları
• Respect ve Nile: Din eğitimi adına sundukları kaynaklar ve imkanlar
• Erdemliler Aile Eğitimi
• Eğiticilerin Eğitimi (Kur’an)
• Abi-Abla Programları ve Kamplar
• SKY Academy Youth Center: https://x.com/skyacademynj ve https://linktr.ee/skyacademy
• Peace Island Art and Essay Competition: https://artandessay.org/
• Salaam Magazine: https://www.youtube.com/@salaammagazine6333/

Problem Tespiti

Dini rehberlik uygulamalarında gözlemlenen eksiklikler ve problemler şu şekilde sıralandı:

• Ailelerin din eğitimi konusunda daha fazla bilinçlendirilmesi ve desteklenmesi ihtiyacı
• Gençlerin dil bariyerleri ve kültürel uyum problemleri
• Mevcut yazılı ve görsel kaynakların yetersizliği
• Rehberlik sunan kurumların ve rehberlerin donanım eksiklikleri
• Anne-baba eğitiminin yetersiz kalması
• Nesiller arası dil ve terminoloji bariyeri

 

Çözüm Önerileri

Belirlenen problemlere yönelik çeşitli çözüm önerileri sunuldu:

• Aile Eğitimi: Psikolog/pedagog eşliğinde kitap kulüpleri ve eğitim programları
• Kitap Listeleri: Çocuklar için yaşlarına göre gözden geçirilmiş kitap listeleri
• Rehber Eğitimi: Kurumsallaşma ve sertifika programları oluşturma
• Potansiyelin Aktive Edilmesi: Rehberlik tecrübesine sahip kişilerin dil ve kültür eğitiminden geçirilip daha aktif istihdam edilmesi
• Aile Ünitesi: Ana Heyette temsilcisi olan bir Aile Ünitesi oluşturulması ve rehberlik sağlanması
• Rehberlerin Desteklenmesi: Burs sisteminin şeffaflaştırılması
• Gençlik Merkezi: Gençlerin ihtiyaçlarına göre şekillendirilmiş merkezlerin oluşturulması
• Sosyal Medya ve Dijital İçerik Üretimi: Bu alanda bir ünite oluşturulması ve gençlerin teşvik edilmesi

Yeni Açılımlar

Mevcut aktivitelerin yanı sıra dini rehberliği zenginleştirecek yeni açılımlar önerildi:

• Doğa Gezileri ve Çadır Kampları: Ekranlardan uzaklaşıp, tefekkür, meditasyon ve beden işi yapma fırsatları sunmak.
• Üniversite Kulüpleri: İslamî maneviyat ve dinler arası diyalog temaları etrafında faaliyetler düzenlemek.
• Çevre ve Ülkeler Arası Geziler: Farklı dini merkezlere geziler düzenleyerek karşılaştırmalı dini kimlik çalışmaları yapmak.
• Study Abroad: Farklı bir kültür içinde Hizmet toplumunu ve faaliyetlerini gözlemleme imkanları sağlamak.
• Service Projects: Dini öğretileri pratiğe dökme ve topluma geri verme hislerini beslemek.
• Hizmet İçi Sanat Yarışmaları: Dijital sanatlar da dahil farklı dallarda sanat becerileri olan çocukları ve gençleri teşvik etmek.
• Yuva: Müstakil veya Kültür Merkezlerinin bir bölümünde okul öncesi 4-6 yaş çocuklarına yönelik dini bilgiler ve ana dil temelinde şuur altı beslenme dönemini verimli geçirme adına yuvalar kurmak.

Kaynak Tespiti

Dini rehberlik alanında faydalı olacak literatür ve online kaynaklar tespit edildi. Çocuklar için oyun tabanlı din-kültür eğitimi, Kur’an eğitimi için kaynaklar ve İslami Montessori gibi eğitim metotlarına dair öneriler sunuldu.

Farklı Grupların Tecrübeleri

Farklı dini ve azınlık grupların din eğitimi ve dini kimlik oluşturma konusundaki tecrübeleri incelendi. Farklı dinlerin karşılaştıkları problemler ve başarı hikayeleri paylaşıldı:

• Muslims in America: https://pluralism.org/islam
• Jews in America: https://pluralism.org/judaism
• Christians in America: https://pluralism.org/christianity
• Hindus in America: https://pluralism.org/hinduism

Sonuç

Çalıştayda elde edilen bilgiler ve tartışmalar sonucunda, din eğitimi konusunda daha etkili ve kapsayıcı rehberlik pratikleri geliştirmek için önemli adımlar atılması gerektiği sonucuna vardık. Rehberlerin eğitimi, ailelerin bilinçlendirilmesi, gençlerin desteklenmesi ve kültürel farklılıkların dikkate alınarak rehberlik faaliyetlerinin şekillendirilmesi, bu sürecin temel taşlarını oluşturacaktır.

 

 

    Ana Dil Eğitimi Grubu Sonuç Bildirgesi

Giriş

WISE Enstitüsü tarafından düzenlenen çalıştay çalışmasında, ana dil eğitiminin bireysel gelişimdeki ve kültürel mirasın aktarımındaki hayati rolünü kabul ettiğimizi ve kimlik gelişiminin temel bir bileşeni olarak ana dil eğitimini teşvik etmeye olan bağlılığımızı beyan ederiz.

Deklarasyon

1.      Ailelerin Bilinçlendirilmesi ve Etkinliklere Katılım: Aileler, ana dili öğretimi ve muhafazası konusunda bilinçlendirilmeli ve aile içi etkinliklerde bu konuya dikkat çekilmelidir. Hizmetimiz tarafından neşredilen görüntülü, basılı ve sesli Türkçe yayınlar (Raindrops, MCTV, Çağlayan, Nevbahar, Filozof vs.) ailelere tavsiye edilmeli ve bu yayınlar üzerinden çocuklara uygun bilgi yarışmalarına katılımları özendirilmelidir. Başarılı olan çocuklar ödüllendirilmelidir.

2.     Müesseselerde Türkçe ve Türk Kültürü Faaliyetleri: Hizmetimize ait müesseselerde (kültür merkezi, gençlik merkezleri, hafta sonu okulları vs.) Türkçe ve Türk kültürü ile ilgili faaliyetlere azami önem verilmelidir. Özellikle çocuk ve gençlere, dilimizi ve kültürümüzü sevdirebilecek etkinlikler yapılmalıdır. Bu etkinlikler, çeşitli edebi ve tarihi konferanslar; Türk musikisi, Türk el sanatları ve uygulamalı Türk yemekleri dersleri gibi faaliyetleri içerebilir.

3.     İki Dilli Rehberlik: Rehberlik iki dilli olarak yapılmalıdır. Gençler, hizmetimize ait eserleri özümseyip yaşadıkları ülkenin dilini de mükemmel bir şekilde öğrenmeli; rehberliklerine her iki dilde devam etmelidirler.

4.    Çocukların Etkinliklere Katılımı ve Türkçe Konuşulan Ortamlar: Aileler, özellikle okul öncesi dönemde çocuklarının hizmet etkinliklerine (çocuk şenlikleri, çeşitli yarışmalar, etkinlikler vs.) katılımını sağlamalı ve sosyal çevrelerini kullanarak çocuklarının Türkçe konuşulan ortamlara girmelerini teşvik etmelidir.

Sonuç

Ana dil eğitimi, bireysel kimlik gelişimi ve kültürel mirasın aktarımı açısından hayati bir öneme sahiptir. Bu nedenle, ailelerin bilinçlendirilmesi, müesseselerde Türkçe ve Türk kültürü ile ilgili faaliyetlerin artırılması, iki dilli rehberlik yapılması ve çocukların erken yaşlarda ana dil etkinliklerine katılımının teşvik edilmesi gerekmektedir. Bu hedeflere ulaşmak için atılacak adımlar, toplumumuzun kültürel zenginliğini korumak ve gelecek nesillere aktarmak adına büyük bir önem arz etmektedir.

 

 

 Kültür, Sanat ve Beşeri Bilimler Grubu Sonuç Bildirgesi

Giriş

Küreselleşen dünyada kültür ve sanatın rolü, toplumların kimlik ve değerlerini korumada ve gelecek nesillere aktarmada kritik bir öneme sahiptir. Kültür, sanat ve beşeri bilimler grubu olarak gerçekleştirdiğimiz çalıştayda, bu alanda yapılması gereken çalışmaları ve izlenecek stratejileri tartıştık. Aşağıda, çalıştay sonuçları ve önerilerimiz detaylandırılmaktadır.

1. Kültürel Sohbetler ve Sanat Merkezi

Kültürel sohbetler ve sanat merkezi açılması planlanmalıdır. Bu merkez, sanatın tüm dallarını kapsayacak ve edebiyat atölyeleri, sergiler ve konferanslar düzenleyecektir. Yerel ve uluslararası sanatçıların eserlerini sergileyerek, farklı kültürlerden insanları bir araya getirecek ve sanata olan duyarlılığı artıracaktır. Örneğin, “Minik Dualar” gibi eserlerle kültürel değerler çocuklara aktarılmalı; Hizmet Hareketi’nin değerlerini anlatan sanat eserleri ulusal ve uluslararası sergilerde yer almalıdır. İlahi grupları oluşturulmalı ve bu gruplar, kasideler ve dini eserleri İngilizce olarak sunarak, şehir şehir turnelere çıkmalıdır. Diaspora toplulukları içinde sanatçılar desteklenmeli ve eserleri tanıtılmalıdır.

2. Akide Temelli Eğitim Modülleri

Akide temelli eğitim modülleri geliştirilmeli ve bu modüller rehberlik faaliyetlerinde kullanılmalıdır. Fıkh-ı Ekber referans alınarak oluşturulacak bu modüller, diğer İslami ilimlerle bütüncüllük sağlayacak şekilde tasarlanmalıdır. Tasavvur-tasdik arasındaki yedi kademeye göre eserler hazırlanmalı ve eğitim seminerleri düzenlenmelidir. Güncel tereddütlere yanıt verecek içerikler oluşturulmalı ve risaleler ile pırlanta eserler kullanılmalıdır. Çocuklar üzerinde araştırma ve anketler yapılarak eğitim programları güncellenmelidir.

3. Rehberlik Biriminin Fonksiyonlarına SWOT Analizi

Rehberlik biriminin fonksiyonlarına yönelik bir SWOT analizi gerçekleştirilmelidir. Değerler eğitimi, yayınlarımızda özel bir bölüm ayrılarak desteklenmeli, yazarlarımız bu konu etrafında makaleler yazmaya teşvik edilmelidir. Üniversitelerde değerler eğitimi kursları kurulmalı ve bu alanda araştırmalar yapacak akademik kadrolar desteklenmelidir. Değerler eğitimi ile ilgili sohbetlerin her yaş grubuna uygun şekilde artırılması gerekmektedir. Okullarımızda Character.org’un 11 Prensibi tam kapasiteyle uygulanmalı ve rehberlik birimleri bu konuda özel eğitim almalıdır. Değerler eğitimi ile ilgili video, hikaye, roman ve benzeri kaynaklar geliştirilmelidir.

4. Kimlik Seminerleri ve Kaynakları

Gençlere kimlik konusunu anlatan seminerler ve kaynaklar hazırlanmalıdır. Amerika tarihi, özgüven, ruh insanı olarak kendini tanımlama, dışlanma ve zorbalığa karşı korunma, dinin kolaylaştırıcı yönleri ve modern dünyada din anlayışı gibi alt başlıklar esas alınmalıdır. Bu seminerler, gençlerin kimliklerini sağlam temeller üzerine inşa etmelerine yardımcı olacaktır.

5. Zulüm Araştırma Merkezleri

Hizmet Hareketi’ne karşı yapılan zulümlerin belgelenmesi ve anlatılması için tenkil araştırma merkezleri kurulmalıdır. Bu merkezler, zulümle ilgili belgeleri toplayarak arşivler oluşturmalı ve çeşitli platformlarda duyurmalıdır. Yıllık anma etkinlikleri düzenlenmeli, bu etkinlikler zulmün unutulmaması ve gelecek nesillere aktarılması amacıyla yapılmalıdır. Ayrıca, zulmün tarihi ve kültürel boyutlarını anlatan eğitim ve bilgilendirme kampanyaları düzenlenmeli, uluslararası insan hakları örgütleri ile işbirliği yapılmalıdır.

6. Ferdi Rönesansların Gerçekleşmesine Yardımcı Olmak

Bireysel gelişim ve yeniden yapılanma eğitimleri ile potansiyellerin keşfedilmesi desteklenmelidir. Sanat ve kültürel faaliyetler aracılığıyla duygusal iyileşme programları düzenlenmeli, temel değerler örnek olarak ve iradelerine saygı gösterilerek öğretilmelidir. Genç yaşlarda evrensel duygular ve insanlık sevgisi gibi temel hususlar telkin edilmelidir.

Sonuç

Kültür, sanat ve beşeri bilimler grubumuz, yukarıda belirtilen stratejiler ve eylem planları doğrultusunda, toplumda kültürel ve sanatsal duyarlılığı artırmayı, din eğitiminin etkinliğini artırmayı ve gençlerin kimliklerini sağlam temeller üzerine inşa etmelerine yardımcı olmayı amaçlamaktadır. Bu hedeflere ulaşmak için gerekli adımların atılması, işbirliği ve koordinasyonun sağlanması büyük önem arz etmektedir.

 

 

     Psikoloji Grubu Sonuç Bildirgesi

Giriş

WISE Enstitüsü tarafından düzenlenen çalıştay çalışmasında, grubumuzda yer alan psikolog ve psikiyatr uzmanlar tarafından, çocukların psikolojik ve duygusal gelişiminde ebeveynlerin ve ilgili yetişkinlerin rollerinin önemini vurgulayarak, empati, hoşgörü ve sağlıklı iletişim temelli yaklaşımların benimsenmesi gerektiği belirtilmiştir. Aşağıda belirtilen hususlar, çocukların sağlıklı bireyler olarak yetişmelerini desteklemek amacıyla önerilen rehberlik ve eğitim stratejilerini içermektedir.

Deklarasyon

1.      Empatik Dinleme ve Hoşgörü: Çocukların anne-babalar ve ilgili yetişkinler tarafından varlıklarının ve bireysel farklılıklarının farkında olarak; empatik, yargılamadan, eleştirilmeden, hızlı tavsiye kaygısı taşımadan hoşgörülü ve sabırla dinlenmesi sağlanmalıdır.

2.     Mükemmeliyetçi Bakış Açısının Rehabilitasyonu: Sorunlu mükemmeliyetçi bakış açısı aile ve çocukta rehabilite edilmelidir.

3.     Ebeveynlerin Rollerinin Farkındalığı: Ebeveynler, birey ve anne-babalık rollerinin farkında olarak; kendi duygu, düşünce ve tutumlarının farkına varmalı ve gerekiyorsa düzenlemeler gerçekleştirmelidir.

4.    Kaliteli ve Verimli Zaman: Anne-babalar ve ilgili yetişkinler, çocuklar için yeterince kaliteli ve verimli zaman ayırmalıdır.

5.     Ana Dil ve Kültürel Aktiviteler: Anne-babalar, özellikle evde ve kendi sosyal alanlarında çocuklarla Türkçe konuşmalı ve kültürel içerikli keyifli aktiviteler yapmalıdır.

6.    İki Dilli Olmanın Önemi: Birden fazla dilli olmanın önemi ve bilincini çocuklara kazandıracak teorik ve pratik çalışmalar yapılmalıdır.

7.     Dil ve Din Aidiyetinin Bağımsız Değerlendirilmesi: Din aidiyeti ve dil aidiyeti birbirinden bağımsız olarak değerlendirilmelidir.

8.    Görsel Medya ve Dil-Din Gelişimi: Özellikle görsel medya olmak üzere, çocukların ilgilendiği oyun, tasarım, resim vb. araçlarla dil ve din gelişimine destek sağlanmalıdır.

9.    Nesiller Arası Farklılıkların Bilinci: Nesiller arası durum, bakış açısı, öncelik ve değer farklılıklarının bilincinde olarak çocuklarla iletişim kurulmalıdır.

10.                        Aile Toplantıları: Aile toplantıları düzenli bir şekilde planlanmalı ve dilsel ve manevi gelişimde bir zemin olarak kullanılmalıdır.

11.  İki Dilli Rehberlik Çalışmaları: Rehberlik çalışmalarında yerel dile ek olarak Türkçe çalışma, aktivite ve etkinlikler düzenli bir şekilde planlanmalı ve uygulanmalıdır.

12. Müslüman Toplumlarla İş Birliği: Dini aidiyeti desteklemek için diğer Müslüman toplumlarla iş birliği, proje ve aktiviteler yapılmalı ve etkileşim kurulmalıdır.

13. Hoşgörülü ve Destekleyici Tutum: Din ve dil eğitiminde anne-baba ve ilgili yetişkinlerin mükemmeliyetçi, katı, eleştirel, baskıcı tutum yerine hoşgörülü, destekleyici, yüreklendirici ve sabırlı tutum sergilemesi gerekmektedir.

14.Başarı ve Değer Duyguları: Çocuklara, kendi dilleri ve dinleriyle bağlantılı çalışma, etkinlik ve aktivitelerde başarı, değerlilik, yeterlilik, saygı ve kabul duygularının ve deneyimlerinin hissettirilmesi ve yaşatılması sağlanmalıdır.

15. Manevi ve Ruhsal Gelişimin Önceliği: Akademik başarıdan daha çok manevi ve ruhsal gelişim önceliğe alınmalıdır.

16.Ergenlikte Sağlıklı İlişkiler: Özellikle ergenlikte, çocukla arkadaş ilişkilerine dair daha sağlıklı ilişkiler kurulmalı ve çok gerekmedikçe bu konuda çocukla karşı karşıya gelinmemelidir.

17. Sağlıklı Entegrasyon Süreçleri; Gettolaşma yerine sağlıklı entegrasyon süreçleri üzerine teorik ve pratik çalışmalar yapılmalıdır.

18.                        Toplumsal Katkı Bilinci: Bulunulan topluma katkı sağlamaya yönelik çocuklarda bilincin ve toplumsal aidiyetin artırılması gerekmektedir.

19.Anne-Babaların Sınırlılıklarının Farkındalığı: Anne-babalar, kendi sınırlılıklarının farkında olarak çocukla ilgili kontrol edemedikleri ve değiştiremedikleri alanlar yerine, çocukta değiştirilebilir ve etki edilebilir alanlara enerji, motivasyon ve sabrını yönlendirmelidir.

20.                       Çocukların Bireyselliğinin Kabulü: Anne-baba ve ilgili yetişkinler, çocukların varlığını ve bireyselliğini kabul etmeli, efektif olmayan müdahalelerden sakınmalı ve zorbalıktan kaçınmalıdır.

21. Sağlıksız Evlilik İlişkilerinin Farkındalığı: Sağlıksız karı-kocalık ilişkisinin anne-babalık ilişkisi ve çocuklar üzerindeki olumsuz etkisinin farkına varılmalı ve rehabilitasyon çalışmaları yapılmalıdır.

22.                       Göç Kavramının Anlamlandırılması: Göç kavramı, kimlik, dilsel ve manevi gelişimi destekleyici şekilde anlamlandırılmalıdır (kaçış değil hicret; kriz değil fırsatlar barındıran bir geçiş süreci).

23.                       Zaman Tanzimi: Zaman tanziminde aile, iş ve hizmet dengesinin sağlanması gerekmektedir.

24.                       Gönüllü Faaliyetler ve Sosyal Sorumluluk Projeleri: Dinimizin temel değerlerinin, çocukların ilgi duyacağı gönüllü faaliyet, sosyal sorumluluk projeleri ve takım çalışmaları gibi yollarla çocuklara deneyimletilmesi sağlanmalıdır.

25.                        Rol Model Davranışları: Özellikle çocukların önünde rol model olan anne-baba ve ilgili yetişkinler, adaletsizlik, haksızlık, adam kayırma, yalan ve şiddet gibi dini değerlere uymayan uygulamalardan kaçınmalıdır.

26.                       Eğitim Çalışmalarının Envanteri: Çocuklar, anne-babalar ve rehberlik birimlerine yönelik yapılacak eğitim çalışmalarının envanteri oluşturulmalıdır.

27.                        Finansal Kaynak Bulunması: Çocuklar, anne-babalar ve rehberlik birimlerine yönelik yapılacak eğitim çalışmalarına finansal kaynak bulunmalıdır (Amerika-Grants ve Avrupa Birliği projeleri).

28.                       WISE Enstitüsü’nün Öncülüğü: Yapılacak psikolojik çalışma ve eğitimlere WISE Enstitüsü öncülük yapmalı ve yerel rehberlik birimleri ile irtibatı sağlamalıdır.

Teklifler

1.      Ebeveynlerin birey ve anne-babalık rollerinin farkında olarak; kendi duygu, düşünce ve tutumlarının farkına varması ve gerekiyorsa düzenlemeler gerçekleştirmesi.

2.     Anne-babaların özellikle evde ve kendi sosyal alanlarında çocuklarla Türkçe konuşulması ve kültürel içerikli keyifli aktiviteler yapması. Görsel medya olmak üzere; çocukların ilgilendiği oyun, tasarım, resim vb. araçlarla dil ve din gelişimine destek sağlanması.

3.     Özellikle çocukların önünde rol model olan anne-baba ve ilgili yetişkinler, adaletsizlik, haksızlık, adam kayırma, yalan ve şiddet gibi dini değerlere uymayan uygulamalardan kaçınmalıdır.

4.    Dinimizin temel değerlerinin, çocukların ilgi duyacağı gönüllü faaliyet, sosyal sorumluluk projeleri ve takım çalışmaları gibi yollarla çocuklara deneyimletilmesi.

5.     Yapılacak psikolojik çalışma ve eğitimlere WISE Enstitüsü’nün öncülük yapması ve yerel rehberlik birimleri ile irtibatı sağlaması.

Bu deklarasyon, çocukların psikolojik ve duygusal sağlığını desteklemek, anne-baba ve çocuk arasındaki iletişimi güçlendirmek ve sağlıklı bireyler yetiştirmek amacıyla Psikoloji Grubu’nun belirlediği rehberlik ve eğitim stratejilerini içermektedir.

 

     Eğitim Teknolojileri Grubu Sonuç Bildirgesi

Giriş

WISE Enstitüsü tarafından düzenlenen çalıştay çalışmasında, Eğitim Teknolojileri grubuna katılanlar tarafından din ve dil eğitimi alanında yenilikçi yaklaşımlar geliştirme gerekliliği vurgulanmıştır. Bu bildirge, bu konudaki mevcut problemlerin tanımlanması ve çözüm önerilerinin sunulması amacıyla hazırlanmıştır.

Deklarasyon

1.      Araştırma Bazlı ve Rehberlik Endeksli Yaklaşımlar Problemin Tanımı: Hicret edilen coğrafyalarda, okullarımızda ve kültür merkezlerinde Türkçe ve din eğitimi pratiklerinde yaşanan olumsuz tecrübeler, etkili ve rehberlik endeksli yeni pedagojik yaklaşımlara ihtiyaç olduğunu göstermektedir. Mevcut uygulamalar yeterli derecede ihtiyaca cevap verememektedir ve genel çözümler bazen toplumumuzun özel yapısı ile tam olarak örtüşmemektedir.

Tanımlar: Derin Öğrenme (Deep Learning) ve rehberlik endeksli yaklaşımlar hakkında zümre çalışmaları yapılması çözüme hizmet edebilir. Derin Öğrenme yaklaşımı, öğrenci merkezli, öğrencilerin fıtri ilgi ve yeteneklerini ortaya çıkaran, grup ve proje odaklı, süreç odaklı, iç motivasyon esaslı, esnek müfredat ve performans odaklı değerlendirme yöntemleri kullanan bir öğrenme ortamı yaratmayı hedefler. Öğretmenler, geleneksel otoriter rollerinden “facilitator” rolüne dönüşerek öğrenmeyi kolaylaştırıcı bir pozisyonda bulunmalıdır.

Teklifler:

o    Türk-Amerikan gençlerinin bakış açıları, ihtiyaçları, motivasyonu ve algısı tespit edilerek çözümler üretilmelidir.

o    Eğitim kurumlarındaki dil ve din eğitimi ile ilgilenen arkadaşlarımız, derin öğrenme ve öğrencileri tanıma konusunda eğitim seminerleri alabilirler.

2.     Yapay Zeka, VR ve Sosyal Medya Kullanımı Problemin Tanımı: Yeni nesillerin teknoloji kullanımı ve sosyal medya alışkanlıkları arasında ciddi farklar bulunmaktadır. Teknolojinin hızla gelişmesi ve AI, VR/AR gibi yeniliklerin gençlerin hayatına daha erken girmesi, dil ve din eğitiminin verimliliğini olumsuz etkileyebilir.

Tanımlar: AI, din eğitimi konusunda henüz güvenilir olmamakla beraber, dil eğitimi konusunda potansiyel sunmaktadır. AI/Yapay Zeka, VR/Sanal Gerçeklik teknolojileri ile iştigal eden şahıslar ve şirketler hizmet toplumunda mevcuttur. Kuşaklar arasındaki sosyal medya kullanımı ve alışkanlıkları farkları dikkate alınmalıdır.

Teklifler:

o    Din ve dil eğitimi düzenlenirken kuşaklar arasındaki farkın gözetilmesi verimi artıracaktır.

o    AI, VR ve sosyal medya konularında çalışan profesyoneller arasında bir network kurularak bilgi paylaşımı sağlanmalıdır.

o    Başarılı pratiklerin paylaşılması teşvik edilmelidir.

3.     AI/Yapay Zeka Eğitimi ve Kullanımı Problemin Tanımı: AI teknolojisi hızla gelişmekte ve toplumların her yönünü etkileyecek hale gelmektedir. AI konusunda bilgi sahibi olan bireylerin avantajlı konumda olacağı bir geleceğe doğru ilerlemekteyiz.

Tanımlar: AI sunumları ve uzman bilgi paylaşımları, katılımcılar için ufuk açıcı olmuştur. AI uzmanı arkadaşların bilgi paylaşımının verimliliği gözlemlenmiştir.

Teklifler:

o    Hizmet toplumunun bireylerini AI konusunda eğitmek için bir AI eğitim seferberliği başlatılmalıdır.

o    Eğitimciyi eğit yaklaşımı ile ortak sunumlar hazırlanmalı ve lokal gruplar ile paylaşılmalıdır.

o    Pırlanta eserlerin AI ile yeniden yorumlanması sağlanarak geniş kitlelere ulaştırılması hedeflenmelidir.

Bu deklarasyon, din ve dil eğitiminde yenilikçi yaklaşımlar geliştirme, teknolojinin etkin kullanımını sağlama ve hizmet toplumunun bireylerini AI konusunda eğitme amacıyla Eğitim Teknolojileri Grubu tarafından belirlenen stratejileri içermektedir.

 

27-29 Haziran 2024 tarihleri arasında Chestnut Retreat Center’da gerçekleştirilen “Kimlik Gelişiminde Din ve Ana Dil Eğitiminin Önemi” konulu çalıştayın sonuç bildirgesini PDF formatında buradan indirebilirsiniz.