Hitap Çiçekleri
Onu tanımak için dinlemek gerekti. Meselâ minberde yahut kürsüde veya herhangi bir yerde. Fakat bütün yerler onunla birlikte onun olur, o söyler, herkes dinlerdi. O ağlar, başkaları seyrederdi. Onun ciğeri pişer, halden anlamayanlar “Bu yanık kokusu nereden geliyor?” derdi.
Ege bölgesi camilerinde, camilerin bulunduğu yerlerde, sanki minare gölgelerinde bir adam vardı. Belki milyonların içinde bir kişiydi bu. Fakat hemen hemen herkes onu tanır, herkes ondan söz ederdi. Ne yapmıştı, kimdi ve gayesi ne idi?
Evet, onu tanımak için dinlemek gerekti. Meselâ minberde yahut kürsüde veya herhangi bir yerde. Fakat bütün yerler onunla birlikte onun olur, o söyler, herkes dinlerdi. O ağlar, başkaları seyrederdi. Onun ciğeri pişer, halden anlamayanlar “Bu yanık kokusu nereden geliyor?” derdi.
O, bir gün gönlünü gülşen etmişti. Resûlullah’ın terinde gül kokusu var diye, bu yolu seçmişti. “Dikenler benim hatalarım, gül onun!” deyip, gözyaşlarıyla bu bahçeyi suluyordu. Domur domur, gonca gonca güller vardı. Güller renk renkti, desen desendi. Buram buram kokuyor ve yeşil yeşil yapraklar, manzaraya bir başka hal veriyordu.
“Kalbden kalbe yol vardır” derler ya! İşte öyle, cemaatin kalbi yavaş yavaş açılır, içlerinden birinin yüreği sızlardı. Bir şeyler olduğunun farkındaydı, olanı anlatmaya imkân yoktu. Baktım, o da ağlıyordu.
Şu minberde duran adam var ya! İşte o, bir gül olmuş, cemaat ise dut yemiş bülbül gibi lâl kesilmişti. O, her bir cümlesiyle bir yaprak daha açarken, herkes bülbül misali yaş döküyordu.
Ey yüreği kasapta gören, git de kanayan yüreklerin sağ gezen sahiplerini gör!
Ey dikenden korkan kimse, bu gülşene gir, dikenlerin utancından çarşaf giydiklerine şahit ol!
Ve, ey günahların harman yerinde dolaşan, gözyaşlarıyla günahların yıkandığını görmek istersen yine, ağlayan bu adamı seyretmeye veya dinlemeye yahut okumaya gel!
Gönülleri bir patiska gibi gergefe geren, o. Dâvâyı iplik edip, dile dolayan o. Hece hece çiçekler ören ve bu tabloyu “Hitap Çiçekleri” diye takdim eden yine, o!
Almak, gülşende dolaşmak, gül koklamak istemez misiniz? İşte size bir demet, buyurun.
Hürmetlerimle...